شاخصه مشترک شهدا که نام و یاد آنها را جاودانه کرد، «شجاعت» است، صفتی که در هر یک از آنها به شکلی متبلور شد و درسی برای آیندگان به جا گذاشت.
۳ مهر سال ۱۳۵۹ شمسی، ایران درگیر هجومی بود که صدام از ۴ روز قبل از مرزهای غربی و جنوبی آغاز کرده بود. ولی در آن روزهای حساس، درگیری ایران فقط همین نبود و ایرانیها گرفتاری دیگری هم داشتند؛ «بنیصدریسم»!
حاج هاشم امانی عبد صالح، آخرین بازمانده از نسلی بود که پیش از طلوع انقلاب اسلامی در روزهای سخت مبارزه در کنار امام خمینی و روحانیت مبارز و دیگر مبارزان اسلامی لحظهای نیارامیدند تا آرامش بخش زیست الهی ملت ایران باشند.
خلبان دوران دفاع مقدس گفت: اول مهر یعنی یک روز بعد از آغاز بمباران عراق، با 158 فروند هواپیما به تمام پایگاههای عراق حمله کردیم.
شب عملیات باران شدیدی میبارید. از پل شلمچه عبور کردیم و از ماشینها پیاده شدیم و فاصله پل را به سمت نهر خیّن طی کردیم. قرار گذاشتیم ۶۰ نیروی غواص را با قایق یونولیتی از آب عبور دهیم، تا نیروی خطشکن مجبور نشود از لباس غواصی استفاده و مسیر را با شنا طی کند.
حضرت امام خمینی(ره) در اولین روزهای دفاع مقدس در واکنش به هجوم سراسری رژیم بعث به مرزهای غربی کشورمان سخنانی را فرمودند که شنیدن آن خالی از لطف نیست.
محمدعلی رجایی، رئیس وقت جمهوری اسلامی ایران، با اطمینان و قوت قلب گفت که: «ما سرنوشت جنگ را در میدان جنگ تعیین میکنیم».
فرهنگ ایرانی اسلامی در زندان ظلمانی طاغوت اسیر و مغفول مانده بود تا اینکه انفجار نور انقلاب اسلامی دیوارهای ظلم را فروریخت و شعاع فرهنگ اسلام ناب بر ایران تابید و دفاع مقدس دروازه صادرات این فرهنگ به دنیا شد. دفاع مقدس تجلیگاه فرهنگ ایران اسلامی شد و به مانند نمایشگاهی، همه زیباییهای انقلاب اسلامی […]
دشمن در ایلام و کرمانشاه به نواحی کوهستانی صعبالعبور رسیده بود و در خوزستان در کرانه غربی کارون متوقف مانده بود. صدام در روزی که وعده داده بود در تهران باشد از بغداد پیشنهاد صلح میداد!